Wstęp ...
Oto lista
(1)
|
Lista ma charakter rozwojowy. Dokumentuje ona
stan wiedzy i świadomości sytuacji politycznej autora, co ulega
rozwojowi. Proszę zwrócić uwagę na datę aktualnej wersji.
Nie jest to więc zamknięty program polityczny, a może bardziej
inspiracja do takiego programu. |
|
niezbywalnych moim zdaniem postulatów,
których pominięcie przez partie lub siły polityczne w Polsce
prowadzi w mojej opinii do wniosku o ich braku dostrzegania
realnych problemów lub braku rzetelności.
Tych spraw nie można moim zdaniem jako Polak odpuścić.
Nawet jeśli nie uda się ich od razu realizować, powinny one
znaleść się w programie każdej partii, której leży na sercu
dobro Polski.
Poniżej znajdą Państwo drugą listę postulatów, jak należy zdaniem
autora działać społecznie w Polsce, w sytuacji napiętej wojny
medialnej, jaka toczy się przeciwko polskiemu społeczeństwu.
Trzecie lista obrazuje wyzwanie cywilizacyjne, z jakim się zdaniem
autora mierzymy w sferze społecznej. Stanowi ona opis kontekstu,
w jakim autor widzi podane wcześniej punkty.
1. Upublicznienie Aneksu do Raportu WSI
(2)
... oraz innych podobnych rejestrów obcej agentury.
Ustawa o rozwiązaniu Wojskowych Służb Informacyjnych (WSI) przewidywała
pełne upublicznienie Raportu. Sam Raport
(3)
został upubliczniony, lecz nie załącznik do niego
(tzw. aneks). Można przypuścić, że zawiera on listę współpracowników
WSI, która mogłaby być dramatycznie kompromitująca.
Nad upublicznieniem Raportu zastanawiał się Prezydent Lech
Kaczyński, co oznacza, że sprawa nie była trywialna. Wyglądało
na to, że on Raport upubliczni, choć wymaga to namysłu.
Niestety nie zdążył i można postawić hipotezę, że zamach, jaki
dokonano na niego w Smoleńsku mógł być po części motywany
zablokowaniem upublicznienia pełnego Raportu.
W tym miejscu konieczne jest wyjaśnienie, które dotyczy także innych
rejestrów wpółpracowników obcej agentury. Są to najczęściej ludzie
złamani moralnie. O niebo większą moralną winę ponoszą jednak ci
którzy ich łamali, a których mniej wspomina się w kontekście zagrożenia.
Dzieje się tak, bo współpracownicy obcej agentury są manipulowalni.
Są oni więc nie tylko nieustannie realnym zagrożenien dla działania
państwa polskiego, lecz także sami ofiarami. Upubliczniając ich
ratujemy ich spod szantażu, który częstokroć jest domniemany,
niemniej tak samo istotny jak realny, bo powoduje skutki.
Państwo polskie ma obowiązek zająć się tymi ludźmi, którzy w innych
warunkach byliby dobrymi Polakami i wyciągnąć ich także wbrew woli
z poważnej, bo zbudowanej na, niekiedy nieświadomionym lęku choroby.
2. Ściganie jako nieprzedawnialnych wszystkich mordów politycznych
okresu PRL, Stanu Wojennego oraz okresu III RP, przywrócenie śledztw
Żaden człowiek, żadna wspólnota nie może zrezygnować z dochodzenia
prawdy o mordowaniu swoich członków w celach politycznych.
Kto z tego rezygnuje nie zasługuje na uwagę, jako podmiot polityczny
w Polsce.
Jakkolwiek może się przedawniać zwykłe morderstwo, lecz nigdy gdy
są podstawy do przypuszczeń, że ma ono polityczne motywy, bo one mogą
sięgać wielu pokoleń.
Do tej kategorii należy Zamach w Smoleńsku ze wszystkimi wątkami pobocznymi,
choć już niektóre środowiska mówią o przedawnieniu. Tu są także
morderstwa na Andrzeju Lepperze, Prezesie Chuszczu, który zbierał datki
na utrzymanie Stoczni Gdańskiej.
(4)
Także istotne wątki śledzwa dotyczącego
morderstwa ks. Popiełuszki, które prowadził prokurator Witkowski wskazują
na inny przebieg i zapewne innych sprawców. Śledztwo zostało Panu
prokuratorowi odebrane i wbrew logice zamknięte.
(5)
Prócz tych spektakularnych mamy sporo mnie znanych morderstw,
których szukanie sprawców zostało umorzone z powodu ich nie znalezienia.
Jeśli tylko da się wskazać możliwy realny podtekst polityczny takich
morderstw nie wolno ich umarzać, a umorzone należy przywrócić i
szukać przyczyna aż do skutki. One nie powinny się nigdy przedawniać.
3. Upublicznienie wszelkich materiałów, jakie zebrała Podkomisja
Smoleńska w tym szczególnie tych z nich na jakich Pokomisja oparła
swoje wnioski oraz postawienie odpowiedzialnym osobom zarzutów
karnych.
Ważne jest nie tylko upublicznienie wyników pracy Podkomisji,
lecz także wszelkich materiałów na jakich Komisja oparła swoje
wnioski. Strony www Komisji powinny inspirować do własnego
namysłu i własnych dociekań. Wiele osób szukało odpowiedzi na
pytania dotyczące katastrofy. Powinni oni tym łatwiej znaleźć
na nie własne odpowiedzi, bo od tej rzeszy Polaków oczekiwać
należy najpoważniejszego wsparcia.
Chodzi tu także szczególnie o materiały prowadzące do wniosków
karnych, których sama Podkomisja nie postawiła.
Wiele z tego postulatu zostało najprawdopodobniej spełnionych
jesienią 2022 roku. W tym zakresie postulat dokumentuje minione
starania.
4. Wniosek do Rosji o zwrot wszystkich akt Urzędu Bezpieczeństwa
oraz innych akt wytworzonych w Polsce i przez Polaków
Niszczone podczas Rządu Tadeusza Mazowieckiego akta
tzw. "bezpieki" zostały wcześniej skopiowane na klisze filmowe i
wywiezione (zapewne osobiście) przez
generała MSW Bułę
do centrali na Łubiance.
(6)
|
Znaczna część archiwum GZI MON i WSW została z polecenia
gen. Buły zniszczona. Ujawnienie tej sytuacji spowodowało powołanie
przez Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego zarządzeniem nr 31
z dnia 26 lipca 1990 roku specjalnej komisji, której zadaniem było
"zbadanie przyczyn, okoliczności i skutków niszczenia dokumentów
archiwalnych Szefostwa Wojskowej Służby Wewnętrznej".
Kolejnym zarządzeniem nr 37 z 10 sierpnia 1990 roku komisji tej
powierzono kontrolę "stanu zasobu archiwalnego i sposobu postępowania
z dokumentami o wartości archiwalnej w terenowych organach WSW
(zarządach i podległych im wybranych oddziałach)" (Załączniki nr 6 i 7).,
w: "Raport Podkomisji Nadzwyczajnej do zbadania działalności byłej
Wojskowej Służby Wewnętrznej" pod przewodnictwem Janusza Okrzesika
(tzw. Komisji Okrzesika), Sejm RP, 1991, za: IPN.
(Ten przypis pochodzi z wikipedii, z hasła gen.Edmund Buła.) |
|
W ten sposób Polska pozbyła się ważnych dokumentów o obcej agenturze,
podczas gdy Rosja posiada nadal pełny ich zestaw. Te dokumenty (a
przynajmniej ich kopie powinny wrócić do Polski. Nie wiemy, czy taki
postulat zostanie kiedykolwiek zrealizowany, jednak Rząd który rezygnuje
z jego postawienia, rezygnuje z wolnej od obcej agentury Polski.
Przekazane do Moskwy dane osobowe służyć mogą do szantażowania wielu
osób. Dlatego zwrot akt jest w interesie obrony tych obywateli Polski,
niezależnym od tego, jakim ocenom podda się ich postawę.
5. Powołanie Komisji ds. Oszacowania Odszkodowań Wojennych i
nie tylko wojennych, jakie przysługują Polsce ze Strony Rosji,
w tym szczególnie odszkodowań za wcześniejsze masowe mordy
Do tych ostatnich należy przykładowo
Operacja Polska NKWD 1937-38.
Chcemy dobrosądziedzkich stosunków z Rosją, a nie da się zbudować ich
pomijając te straty i krzywdy. Niezależnie od faktu, czy będziemy
potrafili te reparacje lub odszkodowania kiedykolwiek uzyskać, należy
je nazwać, oszacować, choćby tylko dla wiedzy przyszłych pokoleń
oraz zarządać ich zwrotu dla samej choćby przyzwoitości i
ukazaniu światu właściwych stosunków między naszymi narodami.
Z samego Traktatu Ryskiego,
który kończył wojnę 1920 roku wynikają znaczne zobowiązania, które
Rosja podpisała i nigdy ich istnieniu nie zaprzeczyła. Więcej o tej
sprawie opowiada
Krzysztof Kopeć na youtube.
6. Usunięcie z instytucji państwa polskiego wszystkich osób
powiązanych własnym udziałem, rodzinnie lub innymi zależnościami
z agenturą obcych państw, w szczególności z agenturą sowiecką.
Chodzi o osoby, których udział w obcej agenturze nie pozostawia
wątpliwości nie tylko w sensie tajnego przekazywania danych,
lecz także szczególnie poprzez
"legalną" współpracę wbrew oczywistym interesom Polski.
Przykładem niech będzie Premier Pawlak, który podpisał jawnie
niekorzystną umowę na dostawę gazu z Rosji.
Osoby te trzeba nawet przy braku pełnego sądowego dowodu winy
trzeba usunąć z instytucji państwa polskiego, bo nie można wykluczyć,
że ktoś uwikłany w sowiecką okupację (tzw.komunizm) i jego
"służby" nie jest dziś nadal w niewidoczny dla państwa polskiego
sposób szantażowany, lub będzie szantażowany w przyszłości.
W szczególności w ich dobrze pojętym własnym interesie należy
wyłączyć ich z udziału wszędzie tam, gdzie mogliby zostać poddani
obcej presji. Niestety czasami ich sama podświadoma własna wiedza
o możliwości szantażu może wpływać negatywnie na ich postawy,
bo zamiast wycofać się samemu, uleganie nawet rzekomej tylko obcej
presji może wydawać się im łatwiejsze i bezpiecznejsze.
Społeczeństwo polskie ma obowiązek bronić ich przed nimi samymi.
Siły polityczne w Polsce, które nie podejmą publicznie tego
tematu trzeba ocenić jako mało poważne - nie zdają sobie sprawy z
konsekwencji.
Do tego punktu należy przykładowo usunięcie z wojska, policji
lub innych organów oraz pozbawianie stopni wojskowych osób
uwikłanych w udowodnione zależności od wywiadów obcych państw,
w tym niebezpośrednie zależności jak te ze Stanu Wojennego.
Chodzi tu częstokroć o osoby, które zaświadczają werbalnie swoją
lojalność wobec Polski, posiadają jednocześnie stopnie wojskowe
w siłach zbrojnych Rosji, lub były dobierane i kształcone do
wykonywania zadań specjalnych w Rosji. Osób tych nie zwolniono
niejednokrotnie z przysięgi wobec Rosji i władze Rosji nadal
posiadają metody nacisku na nie.
Szczególnie z wrażliwych na naciski instytucji, jak IPN,
lub podobne usunięte muszą zostać osoby powiązane rodzinnie
lub środowiskowo z osobami poddanymi same śledztwu IPN,
a wyniki takich możliwie fafszywie przeprowadzonych
dotychczasowych śledztw należy poddać weryfikacji.
Nikt nie może uczestniczyć w ocenie odpowiedzialności
za przestępstwa komunizmu samego siebie ani swoich bliskich,
a tak to miało do tej pory niestety miejsce.
(7)
|
Szef IPN zatrudnia w instytucji, którą nadzoruje
osoby z kręgów rodzinnych osób oskarżanych o zbrodnie komunistyczne
i zleca im śledztwa dotyczące członków ich własnych rodzin !
Oczywiście zostają one potem umorzone z powodu braku dowodów,
choć dowody leżą przed nim na stole:
wywiad z Michałem Mireckim ,
M.Mirecki cz.2 ,
M.Mirecki cz.3 . |
|
A przykładów na dramatyczne nierzetelności IPN-u jest więcej.
7. Usunięcie z urzędów wszystkich osób, które rażąco łamały prawo,
w szczególności sędziów, prokuratorów, wyższych urzędników
i postawienie im zarzutów karnych oraz przywrócenie postępowań karnych
w ich sprawach umorzonych wbrew prawu.
Spraw, w których prokurator cynicznie umarzał śledztwo, lub
odmawiał przyjęcia dowodów, lub sędzia wbrew powszechnej wiedzy
celowo przeciągał postępowania ad infinitum, co oznacza de facto
odmowę wydania wyroku jest móstwo. Te sytuacje i ci ludzie są znani.
Nikt nie podjął próby wyrzucenia ich wraz postawieniem im zarzutów
karnych.
8. Nieprzedawnialność przestępstw, ani roszczeń, których
poszkodowani nie mieli praktycznej możliwości dochodzenia
swoich praw, lub dochodzenia te pozbawiono celowo skuteczności.
Taki zapis mamy w Konstytucji, lecz powszechnie jest on
nie respektowany. W szczególności oznaczać on powinien nieprzedawnialność
w trakcie trwania procedur sądowych i administracyjnych. Celowe
przedłużanie takich procedur w celu osiągniecia fałszywego
przedawnienia jest nagminne i sprowadza samą instytucję przedawnienia
do farsy. Roszczenia, które "przedawniły się" w ten sposób
powinny być wzięte ponownie pod ocenę.
9. Pełne ujawnienie i usunięcie obcej agentury z Kościoła
Katolickiego i innych związków wyznaniowych oraz organizacji
działających społecznie.
Dane z IPN mówią o 10 % księży, którzy poszli na współpracę,
niekiedy z niepełną świadomością, co ona oznacza. Bez ujawnienia
wszystkich nawet tych mało istotnych związków nie uciekniemy
od podejrzeń, że dawne sitwy SB tych księży nadal szantażują.
Także w tym przypadku należy uwzględnić fakt, że osoby,
które przekonane zostały do współpracy z organani obcej
agentury, jak SB, są jednocześnie sprawcami i ofiarami.
Państwo Polskie ma obowiązek nie tylko ścigania przestępstw,
wyjaśnienie możliwych obecnych zależności i bezprawnych
nacisków, oraz przywrócenia prawdy społecznej, lecz także
obrony swoich obywateli przed nimi samymi, jeśli ze względu
na potęgę aparatu przemocy nie są w stanie obronić się sami.
Kościół Katolicki nie podjął nawet próby rozwiązania tej
sprawy w obawie przed całkowitą utratę autorytetu. Niemniej
dopóki sprawa leży, należy przyjąć niestety utratę autorytetu
przez KK w niektórych sprtawa społecznych i oceniać ją ze
szczególną ostrożnością w konkretnych przypadkach.
zob. Kościelna Komisja Historyczna
Kościół jest instytucją działającą społecznie i musi nie tylko
podlegać kontroli państwa, lecz ma prawo do takiej kontroli i
opieki. Nie można pozostawić sprawę agentury w Kościele samemu
Kościołowi do załatwienie, bo on się z tym nie upora, a nabył
jej bez własnej winy.
10. Zarzuty karne wobec podmiotów polskich oraz zagranicznych,
które wbrew prawu lub sprawiedliwości przejmowały lub niszczyły
dorobek materialny Polski lub czerpały korzyści z takiej
destrukcji.
W szczcególności chodzi tu o przestępstwa lub destrukcję
gospodarczą tzw. okresu transformacji. Sformułowanie "lub destrukcji"
odnosi się do możliwości, że osoby biorące w nich udział mogły
one same, lub ich środowiska zmodyfikować prawo w taki sposób,
żeby wykluczyć poddanie ich sankcjom karnym. Zdroworozsądkowa
ocena i namysł społeczny, czy chodzi o celową, zaplanowaną
destrukcję w celu osiągnięcia korzyści jest tu nieodzowna,
a zasada wg, której decyduje zapis prawa w momencie dokonania
musi zostać po głębokim namyśle zmodyfikowana. Celowowa, choć
do uniknięcia destrukcja wartości innych osób jest zawsze
bezprawiem, bo celem prawa jest ochrona sprawiedliwości.
11. Zwrot zagrabionego przez przedstawicieli obcej agentury
(w tym PZPR) oraz różne sitwy mienia prawowitym właścicielom
oraz wsparcie dawnych właścicieli w odbudowie sprawiedliwej,
służącej społeczeństwu struktury własności.
Nie tylko polska wieś pozostaje bez prawowitej własności
dworów bezpańska, niczyja i narażona na każde uderzenie.
Prawo polskie zarówno przedwojenne, to okresu komunizmu, jak
i obecne gwarantuje ochronę prawa własności. Nie ma w tej
ciągłości dziury, która umożliwiałaby odebranie komuś jego
własności formalnie zgodnie z prawem.
Do tego punktu należy natychmiastowy zwrot prawowitym
właścicielom nie zagospodarowanych, lub nie wykorzystywanych,
a będących w rękach państwa polskiego dworów, pałaców, łąk,
nieużytków, lasów oraz nieruchomości, w tym nieruchomości
miejskich oraz wsparcie odbudowy struktury własności.
Taki zwrot nie pociąga za sobą żadnych złych skutków
materialnych !
Innym przykładowym elementem tego punktu jest unieważnienie
i korekta fałszywych tj. bezprawnych wpisów hipotecznych,
w szczególności wpisów okresu PRL dokonanych nawet wbrew
obowiązującemu wtedy prawu. Wpisu do hipoteki dokonywać
można tylko na podstawie aktu prawnego, jakim jest np.
umowa notarialna. Nie można uznać wpisów na życzenie, lub
na wniosek instytucji, lecz bez aktu prawnego, bo taki
wpis sankcjonuje rozbój.
Jakkolwiek konieczna jest otwarta dyskusja nad konsekwencjami
oraz możliwmi rozwiązaniami, jednak pominięcie tu procedur
karnych mogłoby oznaczać kontynuację bezprawia.
12. Niezwłoczne wykonanie wszelkich prawomocnych wyroków
sądowych.
Ministerstwo Sprawiedliwości nie może akceptować nie
wykonywania prawomocnych wyroków polskich sądów, co ma
w dzisiejszej Polsce niestety miejsce.
Przykładem jest nie wykonywanie na masową skalę, setkami
wyroków Sądów Administracyjnych przez Prezydenta Warszawy,
Rafała Trzaskowskiego, choć proceder ten praktykowała
także jego poprzedniczka Hanna Gronkiewicz-Walz (prof.prawa)
13. Rewizja wszystkich wyroków sądowych, które ewidentnie
i rażąco łamały lub łamią prawo, logikę lub sprawiedliwość
wraz z postępowaniami karnymi wobec osób, które dopuściły
do tego łamania.
Niestety mamy w Polsce do czynienie z fałszywymi wyrokami
sądowymi. Rewizja nadzwyczajna jest z tego powodu konieczna.
Nie może być uznane za zgodne z prawem, co z nim w oczywisty
sposób zgodne nie jest. Chodzi w tym przypadku o oczywiste
niezgodności widoczne powszechnie. Kontrolą jest pełna
otwartość procedur wraz z relacjami mediów z co ważniejszych
procesów.
14. Odpowiadające powadze spraw kary za celowe odwlekanie
decyzji sądów lub urzędów, które de facto oznaczało odmowę
wydanie wyroku lub decyzji, lub umarzania spraw, co prowadziło
do oczywistej odmowy sprawiedliwości.
Do tego punktu należą istotne sankcje karne dla
prokuratorów unikających ścigania przestępstw. Odpowiednie
procesy karne powinny ujawnić ukryte, działające wbrew prawu
zależności.
15. Przywrócenie prawa, zgodnie z którym grzywny i kary nałożone
na wyższych urzędników ponoszą jako sprawcy oni sami, jeśli
tylko im osobiści da się przypisać winę, a nie kary, które
zamiast nich nich ponosi urząd, czyli w konsekwencji podatnicy,
a częstokroć w procencie osoby, które wygrały proces o
nałożenie grzywny.
16. Zniesienie fałszywego zwyczaju utajniania nazwisk osób,
którym postawiono zarzuty karne.
17. Przywrócenie równych praw ojców i matek po rozwodzie oraz
pociągnięcie do odpowiedzialności sędziów i urzędników
uwikłanych w prześladowania ojców.
To jest problem ogólnoeuropejski, a wynika on z dramatycznego
zaburzenia równowagi między męską i żeńską cześcią społeczeństwa.
Nie przywrócimi tej równowagi od razu, bo nie przywrócimy
brakujących do życia, którego zostali pozbawieni.
Niemniej krzywda ojców, których bez ich winy pozbawia się kontaktu
z ich ukochanym dzieckiem jest nie do zaakceptowania w żadnym
społeczeństwie i musi być naprawiona niezwłocznie.
18. Pozbawianie statusu posła lub reprezentanta osób,
których przestępcza lub aspołeczna działalności została
zatajona przed wyborcami, a mogłaby ona istotnie wpłynąć
na wynik udzielenia im praw do reprezentacji.
19. Korekta instytucji immunitetu tak, aby przysługiwał funkcji,
a nie osobie, odpowiednio usunięcie immunitetu sędziowskiego
w obecnej formie z Konstytucji
20. Pozbawienie polskich orderów, stopni i innych polskich
honorów wszystkich osób nie zasłużonych dla Polski,
lecz dla innych państw w tym szczególnie dla Rosji sowieckiej.
21. Ujawnienie i zerwanie tajnych układów oraz innych zależności
z państwami lub organizacjami nie mającymi uzasadnienia w
oficjalnych traktatach.
22. Wyjaśnienie i pełne upublicznienie oraz ukaranie sprawców
tajnych umów z Rosją zawartych na niekorzyść Ukrainy w okresie,
w którym Polska podnosiła status reprezentanta Ukrainy w Europie.
Rzeczywiście, Polska uważana była w EU za kraj rozumiejący
potrzeby Ukrainy i mogący mówić w PE w jej imieniu.
W tym samym czasie Polska miała tajną umowę z Rosją,
w której zobowiązała się, że nie będzie wspierała
żadnych zmian na Ukrainie bez zgody Rosji !
To nic innego jak zdrada, druga Jałta zorganizowana tym
razem dla Ukrainy przy udziale Polski.
23. Wyjaśnienie i ukaranie osób efektywnie współpracujących
z KGB/FSB po 1989 r., w tym odpowiedzialnych za przekazywanie
danych osobowych na rzecz obcych państw.
Przykładowo dane o kontach bankowych, na których opozycja
z Białorusi, w tym Aleś Bielacki zbierała fundusze na swoją
działalność przekazane zostały z Polski do służb Białorusi,
co spowodowało utratę tych funduszy oraz wyroki sądowe
wobec opozycjonistów ! Te straty trzeba poszkodowanym
przez Polskę zrekompensować.
Innym przykładem są dane osób (w tym Rosjan), które
zgłaszały się do strony polskiej jako świadkowie Katastrofy
Smoleńskiej.
Podobnie wygląda sprawa Rosjan, którz zgłaszali się do
ambasady Polski z relacjami z Katastrofy Smoleńskiej.
Dane o tych osobach wypłynęły z ambasady do FSB, a słuch
po tych odważnych świadkach zaginął.
Państwo Polskie nie może zostawić tego bez pełnego wyjaśnienia
odpowiedzialności i losu tych osób.
Trudno wykluczyć, że istnieją podobne przypadku dotyczące
innych krajów i naszych w nich przyjaciół.
24. Kary dożywocia bez możliwości wcześniejszego zwolnienia dla osób
biorących udział w mordach politycznych.
25. Rewizja ułaskawień Prezydenckich dla członków mafii oraz
innych osób, które wydawały wyroki śmierci oraz wyjaśnienie
i upublicznienie jak doszły te ułaskawienia do skutku.
26. Istotne sankcje karne dla osób dopuszczających się zdrady
państwa oraz nieprzedawnialność takich zdrad, w szczególności
sankcje dla osób wykorzystujących swoją pozycję w strukturze
państwa na szkodę Polski, efektywnie prowadzone procesy o
zdradę stanu
27. Pełne upublicznienie okoliczności bezskutecznych starań
o sprawiedliwość i przyczynach fiaska w istotnych sprawach
społecznych jak FOZZ, Amber Gold, etc.
28. Przywrócenie statusu żołnierza Polskich Sił Zbrojnych
żołnierzom II RP, WiN, AK, itp. oraz objęcie materialnego
bytu ich oraz ich rodzin troską państwa. Objęcie taką
troską innych osób zasłużonych dla niepodległości.
Nie chce się wierzyć, ale obecnie żołnierzom II RP,
nawet tym z Virtuti Militari odmawia się statusu żołnierza
Polskich Sił Zbrojnych ! Dziesiątki lat po wojnie, wbrew
oficjalnym reportażom w TV ktoś w majestacie państwa
polskiego zwalcza środowiska najbardziej zasłużonych.
29. Każdy proces sądowy powinien oferować każdej ze stron
i tylko stronom możliwość niecenzurowanego, publicznego
skomentowania przebiegu tego procesu i jego wyniku bez
związania tego z innymi warunkami prawnymi.
Komentarz ten powinien pozostać widoczny publicznie na zawsze.
Środowiska starające się o reformę usuwającą bezprawia sądów
stawiają często warunek udziału społeczeństwa w rozprawach
za pośednictwem ław przysięgłych.
Tu domagamy się tylko pełnej otwartości społecznej.
Wnioski przyjdą same. Każdy może żadać wykluczenia konkretnego
sędziego ze swojej rozprawy, jeśli znajdzie po temu dobry
argument w postaci postawy tego sędziego znanej z innych rozpraw.
Pełna otwartość rozpraw jest niezbywalnym warunkiem zdrowych sądów.
Co prawda rozprawy są już nagrywane, lecz kto z podsądnych
i gdzie jest w stanie te nagrania upublicznić ?
30. Każda gmina powinna oferować swoim mieszkańcom wolną,
niecenzurowaną i nieanonimową platformę dyskusji
na tematy gminy dostępną tylko dla mieszkańców i dla
wszystkich mieszkańców gminy.
Kluczem do walki z lokalnymi sitwami jest dobra komunikacja
społeczna. Każdy, kto znajdzie odwagę poruszenia przykrych
tematów powinien mieć do tego możliwość zapewniającą
spokojną dyskusję, bez obelg i emocji, które taką dyskusję
blokują. Decydować powinno spokojne poznanie faktów, a
wnioski przyjdą same.
31. Państwo Polskie ściga z mocy prawa wszelkie oczerniające
Polskę opinie wydane wbrew faktom, a szczególnie wbrew wiedzy
o tych faktach.
32. Celowe, drastycznie fałszywe przedstawienia medialne są ścigane prawem
karnym z karami korespondującymi ze skutkami, jakie powodują.
Państwo polskie wspiera mechanizmy społeczne pomagające w ocenie faktów.
33. Sankcje karne dla osób parających się zawodowo,
za pieniądze oczernianiem innych lub przedstawianiem
innych celowo w kłamliwy sposób.
34. Rewizja wydanych wbrew prawu odmów koncesji medialnych wraz z
pociągnięciem do odpowiedzialności osób, które te decyzje wydały oraz
wyjaśnieniem motywów jakimi się one kierowały.
35. Wsparcie w ochronie obywateli przed zmasowanymi
atakami internetowymi jest zadaniem państwa.
36. Państwo polskie oferuje każdemu obywatelowi
bezpłatny podpis elektroniczny i cyfrową identyfikację w sieci.
|