W I Rzeczypospolitej stosowano karę znaną jako „odszczekanie pod ławą”,
wymierzaną za oszczerstwo – czyli rzucenie fałszywego oskarżenia lub potwarzy.
Była to kara hańbiąca, mająca na celu publiczne upokorzenie sprawcy i przywrócenie
honoru osobie zniesławionej.
Na czym polegała kara ?
Skazany musiał w obecności sądu i osoby pokrzywdzonej wejść pod ławę (lub stół),
przyznać się do kłamstwa słowami: „zełgałem, jako pies”, a następnie trzykrotnie
zaszczekać, naśladując psa. Ten rytuał symbolizował odwołanie fałszywego oskarżenia
i miał silny wydźwięk społeczny, szczególnie w kulturze szlacheckiej, gdzie honor
był wartością nadrzędną. zob. Hasło w Encyklopedii Staropolskiej autora Zygmunta Glogera
Przykłady historyczne:
- Gniewosz z Dalewic, podkomorzy krakowski, oskarżył królową Jadwigę o romans z
Wilhelmem Habsburgiem. Po oczyszczeniu królowej z zarzutów przez sąd rycerski w Wiślicy
w 1389 roku, Gniewosz został skazany na karę odszczekiwania pod ławą. Musiał publicznie
przyznać się do kłamstwa i odszczekać swoje oskarżenia. zob.Ornat Królowej Jadwigi w niedziela.pl
- Statut Wiślicki z 1347 roku przewidywał, że osoba, która zniesławiła matkę innej osoby,
nazywając ją nierządną, i nie była w stanie udowodnić swoich słów, podlegała karze 60
grzywien oraz musiała publicznie odwołać swoje słowa, mówiąc: „Com mówił, kłamałem, jako pies”.
|