Postulat demokracji może być niedostatecznie rozumiany jako oddanie władzy na pastwę nastrojów społecznych. One mogą być nie tylko chwilowe, lecz mogą oznaczać cementowanie konfliktów. Zwrócił na to uwagę Arystoteles zaliczając demokrację do ustrojów wadliwych. Jako prawidłowy określił system demokracji lecz wraz z przyjaźnią między ludźmi, którzy mieli nie rozdzierać wspólnych wartości siłą między sobą Ustruj taki nazwał politeją. Dziś nazywamy taką obowiązkową "przyjaźń" solidarnością społeczną. Demokracja ma jednak także inną kluczową wadę - trudno uzyskać w niej odpowiedzialność jednostki za sprawy wspólne, bo człowiek z natury dba i odpowiada silniej za swoją własność, którą jest w stanie do woli dysponować. Państwo, które jest własnością króla jest jedank także wadliwe z innych powodów. Tu przyjmiemy więc, że dokładniejszy mechanizm i podział władzy będzie opisany gdzie indziej, przykładowo w postulacie o przepływach infromacji, a pod nowym zawężonym pojęciem demokracji będziemy rozumieć tylko zasadę "Tylko my sami stanowimy o swoich zasadach i swoim losie, Nic o nas bez nas." Odpytywaniu woli obywateli, przykładowo wyborom parlamentariuszy przypisujemy więc tylko funkcje kontrolne, a nie funkcje sterowania. Społeczeństwo stanowi samo o swoim losie, a nie jest sterowane nastrojami społecznymi. Ta różnica jest zasadnicza, lecz nowa i może być trudno zrozumiała.